Γράφει ο Στυλιανός Καβάζης.
Έπεσε ηρωικώς μαχόμενος υπέρ πίστεως, καθήκοντος και πατρίδος!!
Ο Φωκάς γεννήθηκε στις Σέρρες το 1886. Η οικογένεια του ήταν επιφανής στις Σέρρες με συμμετοχή στον Μακεδονικό Αγώνα και με βαρύ τίμημα την απαγωγή από τους Βούλγαρους και την δολοφονία του αδελφού του Νέστορα το 1913.
Έλαβε πτυχίο του Διδάκτωρος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1916 και το ίδιο έτος ονομάστηκε έφεδρος Ανθυπίατρος. Το 1916 νυμφέυθηκε την Ελένη το γένος Εμ. Σχοινά με την οποία απέκτησε τον μοναδικό του γιο Νέστορα.
Ο υπίατρος Φωκάς μετείχε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Μικρασιατική εκστρατεία. Την 5 Ιουλίου του 1921 στα πλαίσια των επιχειρήσεων της Στρατιάς, για κύκλωση και συντριβή του κεμαλικού στρατού, ο Φωκάς υπηρετούσε σε μικτό απόσπασμα αποτελούμενο από το 14 Σύνταγμα Πεζικού και την Ταξιαρχία Ιππικού, και ειδικότερα στο 2 τάγμα του Συντάγματος. Το απόσπασμα έλαβε διαταγή να κινηθεί προς το χωριό Ουτς Σεράι περιοχή Κιουτάχειας μη γνωρίζοντας όμως ότι στην τοποθεσία αυτή βρίσκονταν ισχυρές τουρκικές δυνάμεις μεγέθους δύο Μεραρχιών Πεζικού και μιας Ταξιαρχίας Ιππικού.
Η εκδηλωθείσα από μέρους των Τούρκων αιφνιδιαστική και σφοδρότατη επίθεση ενέσπειρε αρχικά την σύγχυση στις τάξεις του αποσπάσματος. Όμως γρήγορα η ηρωική άμυνα των στρατιωτών μας αναχαίτισε την ορμή των Τούρκων. Παρόλα αυτά, μόνο όταν ενεπλάκη στη μάχη το σύνολο των τουρκικών δυνάμεων και ήταν ορατός ο κίνδυνος υπερφαλάγγισης και αποκοπής της οδού διαφυγής των τμημάτων μας, διατάχθηκε υποχώρηση. Αυτή άρχισε από το 2 Τάγμα το οποίο και δέχθηκε την μεγαλύτερη πίεση.
Ο Φωκάς Φωκάς την στιγμή εκείνη βρισκόταν στο χειρουργείο οπότε διατάχθηκε να εγκαταλείψει την θέση του. Ο ίδιος όμως, σύμφωνα με μαρτυρίες των συμπολεμιστών του, απέκλεισε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο τούτο, λέγοντας ότι δεν αφήνει τους τραυματίες του αβοήθητους και μόνους. Σημειωτέον ότι μεταξύ των τραυματιών υπήρχαν και πολλοί τούρκοι, των οποίων τα τραύματα επέδενε.
Πίστευε ότι οι αντίπαλοι του θα σέβονταν τον ανθρωπισμό του και το λειτούργημα του. Στις ψυχές όμως των Τούρκων δεν υπήρχε παρά μόνο το μίσος εναντίον των Ελλήνων που είχε εμφυσήσει ο Κεμάλ. Ιδιαιτέρως συνηθισμένοι σε αυτού του είδους τις πράξεις , είχε προηγηθεί η σφαγή των Αρμενίων στα χρόνια του μεγάλου πολέμου, δεν δίστασαν να εξοντώσουν έναν προς έναν τους αβοήθητους τραυματίες ενώ ο ίδιος ο Φωκάς κατακρεουργήθηκε.
Ο Φωκάς Φωκάς αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ανθρωπισμού, αυτοθυσίας και πατριωτισμού, ένας άνθρωπος που έμεινε πιστός στον όρκο του ιατρού και στον όρκο του αξιωματικού μέχρι την τελευταία του στιγμή. Η απόφασή του να σταθεί δίπλα στους τραυματίες, φίλους αλλά ακόμη και τους εχθρούς, ενσαρκώνει το μεγαλείο της ψυχής του και την αφοσίωσή του στο καθήκον. Σε μια εποχή όπου οι αξίες συχνά αμφισβητούνται, η θυσία του μας διδάσκει ότι τέτοια παραδείγματα ηρωισμού πρέπει να προβάλλονται και να εμπνέουν τις νεότερες γενιές, γιατί σήμερα είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Επίσημα ο Φωκάς Φωκάς φέρεται ως εξαφανισθείς εν Μικρά Ασία κατά την μάχη της 05/07/21.
Μετά τον θάνατό του προήχθη στον βαθμό του λοχαγού.
Το στρατόπεδο της ΣΣΑΣ το οποίο φέρει το όνομά του από το 1980 είναι η ελάχιστη τιμή που θα μπορούσε να του αποδοθεί από το Ελληνικό κράτος.